خلوت شبانه

عزیزک مامان ...

این اولین مطلبیست که برایت مینویسم و این در حالیست که من وتو خلوت شبانه ای را با هم وخدایمان ترتیب داده ایم...

امشب اولین شب از شبهای قدر است و چه سعادتی که امسال تو در کنار منی...ومن تورا با تمام وجودم حس میکنم وقلب من وتو در این شب عزیز باهم می طپد و این برای من حال عجیبی را به ارمغان می آورد.

عزیزکم... بابایی رفته مراسم احیا و من  و تو در خانه تنهاییم... سال پیش را به یاد می آورم که شاید هرگز فکرنمیکردم ٣٦٥ روز بعد از آن در این حال و احوال کنونی باشم ولی امسال تو را در سال بعد مجسم میکنم که در آغوش من جا گرفته ای و این شب را به گونه ای دیگر در کنار هم سپری میکنیم... امسال هرچه باید به خدا بگویم تماما شکر وسپاس است...سپاس به خاطر وجود تو وحضور همسری عزیز...پس هزاران بار شکر، شکر و بازهم شکر...

در این شبهای عزیز از خداوند میخواهم که لیاقت مادر بودن را تمام وکمال به من عطا کند و به ما کمک کند کند که بتوانیم پدر ومادری شایسته برای تو باشیم آنچنان خدا بخواهد... وآرزوی یک پدر و مادر برای فرزند چیزی جز صالح وسالم بودن نمیتواند باشد...پس من هم با تمام وجود همین را از خدا میخواهم.

نفس مامان ...باشد که  قلب کوچکت صدای قلب پرآرزوی من را شنیده باشد...اگر شنیدی همه اینها را آروم درگوش خدا بگو...چرا که خدا صدای قلبهای کوچک را زودتر می شنود...

میبوسمت ماه دلبندم...وهزاران بار دوستت دارم